Ψυχογενής Βουλιμία
Η ψυχογενής βουλιμία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας, τα οποία συνδυάζονται με πρόκληση εμέτων, ή κατάχρηση υπακτικών, ή άλλες μεθόδους αποφυγής αύξησης βάρους.
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου βουλιμίας η ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο φυσιολογικό. Για παράδειγμα, καταναλώνεται μία ολόκληρη τούρτα, ή ένα ταψί φαγητό ή γλυκό σε μικρό χρονικό διάστημα. Το άτομο κυριολεκτικά χάνει τον έλεγχο και συνεχίζει να τρώει, παρά τη δυσφορία που προκαλείται από την ποσότητα της τροφής.
Όπως και στην ψυχογενή ανορεξία, έτσι και στην ψυχογενή βουλιμία, το βάρος του σώματος παίζει σημαντικό ρόλο στην αυτοαξιολόγηση και αυτοεκτίμηση του ατόμου. Για το λόγο αυτό, το πάσχον άτομο καταφεύγει στην λεγόμενη «αντιρροπιστική συμπεριφορά», ώστε να αποφύγει την αύξηση βάρους από την πρόσληψη μεγάλης ποσότητας τροφής. Στα πλαίσια της αντιρροπιστικής συμπεριφοράς προκαλεί εμέτους, ή χρησιμοποιεί υπακτικά, ή υποκλισμούς ώστε να προκαλέσει πολλαπλές εντερικές κενώσεις και να χάσει βαρος. Επίσης, μπορεί να ακολουθήσει αυστηρή δίαιτα ή πρόγραμμα έντονης σωματικής άσκησης, συμπεριφορές που παρατηρούνται και στην ψυχογενή ανορεξία.
H διάγνωση βασίζεται στα παραπάνω κλινικά χαρακτηριστικά. Η έγκαιρη διάγνωση συνδυάζεται με σαφώς καλύτερα ποσοστά επιτυχίας της θεραπείας.
Για το λόγο αυτό, αν υπάρχει υποψία ψυχογενούς βουλιμίας με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά, θα πρέπει να ζητηθεί βοήθεια από ειδικό, έμπειρο στην αντιμετώπιση διατροφικών διαταραχών. Η γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία έχει δείξει τα τελευταία χρόνια ότι έχει πολύ καλά αποτελέσματα, ειδικά αν εφαρμοστεί εγκαίρως.
Σε αντίθεση με την ψυχογενή ανορεξία το βάρος σώματος συνήθως διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα. Επιπλέον, τα βουλιμικά επεισόδια πραγματοποιούνται σε «κατάλληλο» χώρο και χρόνο ώστε να μην γίνονται αντιληπτά από το φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον. Συχνά οι γονείς παρατηρούν έμμεσα στοιχεία – π.χ. ότι έχει αδειάσει το ντουλάπι από τα τρόφιμα που περιείχε. Το σχετικά φυσιολογικό σωματικό βάρος σε συνδυασμό με την απόκρυψη των βουλιμικών επεισοδίων, τα οποία πραγματοποιούνται «ιδιωτικά», καθιστούν την ψυχογενή βουλιμία δύσκολα αντιληπτή από το περιβάλλον.
Η ψυχογενής βουλιμία συνοδεύεται από πολλαπλές και σοβαρές οξείες και χρόνιες παθολογικές επιπλοκές και χρήζει σύγχρονης παρακολούθησης από ειδικό παθολόγο, ο οποίος συνεργάζεται με τον ψυχολόγο και τον ψυχίατρο. Κατά τη διάρκεια των βουλιμικών επεισοδίων και της πρόκλησης εμέτων, μπορεί εμφανιστούν οξείες επιπλοκές από το γαστρεντερικό σύστημα, όπως αιμορραγία, ενώ η πρόκληση εμετών προκαλεί βλάβες στον οισοφάγο, όπως οισοφαγίτιδα, ή και επιπλοκές από τους πνεύμονες λόγω εισρόφησης. Επίσης, σύνηθες πρόβλημα είναι οι βλάβες στα δόντια, λόγω της έκθεσης τους στα όξινα γαστρικά υγρά, οι οποίες επιδεινώνονται από τη λανθασμένη τακτική του βουρτσίσματος αμέσως μετά την πρόκληση εμετών. Είναι φανερό, ότι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που σχετίζονται με την ψυχογενή βουλιμία, όπως και την ψυχογενή ανορεξία, χρειάζεται η συνεργασία διαφορετικών ειδικοτήτων.
Ψυχογενής Ανορεξία
Greek 
English